تاريخ انتشار : 1400/05/17 - 16:18
كد :63
فیلتر هوای کربن فعال چیست؟
کربن فعال دارای خواص خاصی است که به آن اجازه می دهد ترکیبات آلی فرار، بوها و سایر آلاینده های گازی را از هوا حذف کند. این امر به طریقی متفاوت از سایر دستگاه های تصفیه هوا مانند HEPA است که فقط آلودگی ذرات را از هوا فیلتر می کند.
فیلترهای هوای کربنی مولکول های گاز را بر روی تخت ذغال سنگ به دام می اندازد.در اینجا با نحوه عملکرد آنها آشنا خواهید شد. سپس می توانید بررسی کنید که آیا استفاده از فیلتر هوای کربنی با بررسی مزایا و معایب آن نیازهای شما را برطرف می کند یا خیر.
فیلتر هوای کربن
فیلتر هوای کربن فیلترهایی هستند که بیشتر برای حذف گازها استفاده می شوند. آنها برای فیلتر کردن گازها از طریق بستری از کربن فعال (که زغال فعال نیز نامیده می شود) طراحی شده اند و معمولاً برای مقابله با ترکیبات آلی فرار منتشر شده از محصولات معمولی خانگی استفاده می شوند. همچنین اغلب برای از بین بردن بوی هوا، مانند بوی دود تنباکو استفاده می شود. اما فیلتر های هوای کربن نمی توانند ذرات ریز مانند کپک، گرد و غبار یا گرده را از هوا حذف کنند.
،
ذغال یا کربن فعال چیست
بشر هزاران سال است که از زغال برای تصفیه آب استفاده می کند. مواد قابل اشتعال موجود در چوب، به دلیل گرمای ناکافی یا تامین کم اکسیژن، سوزانده می شوند. زغال سیاهی که باقی می ماند بیشتر کربن است. فرآیند صنعتی تولید زغال با حرارت دادن یک ماده در محفظه خلا، انجام می شود. چوب معمولاً برای تولید زغال استفاده می شود، اما از پوسته نارگیل و زغال سنگ نیز می توان استفاده کرد. هر ماده ذغال کمی متفاوت ایجاد می کند.
کربن چگونه فعال می شود؟
کربن فعال کربنی است که تحت پردازش های اضافی قرار گرفته است تا در به دام انداختن مولکول های گاز بهتر عمل کند. ابتدا به آن هوای گرم، دی اکسید کربن یا بخار تزریق می شود، که باعث ایجاد شبکه ای از منافذ کوچک در کربن می شود و سطح آن را بسیار افزایش می دهد. این امر مکان های بیشتری را برای به دام انداختن مولکول ها ایجاد می کند و کربن را به عنوان یک محیط فیلتر بسیار موثرتر می کند. یک گرم از کربن فعال می تواند صدها متر مربع سطح داخلی داشته باشد. بیشتر کربن فعال نیز با یک ماده شیمیایی تصفیه می شود که توانایی آن را در فیلتر کردن آلاینده های خاص افزایش می دهد.
تاریخچه استفاده از فیلتراسیون کربن
به احتمال زیاد اولین استفاده از کربن فعال حذف ناخالصی های فلز ذوب شده برای تولید برنز بوده است. به نظر می رسد مصری ها اولین کسانی بودند که از آن در روش پزشکی استفاده کردند و بوهای مرتبط با عفونت را از بین بردند. ما می دانیم که ملوانان در قرون 16 تا 18 میلادی غالباً آب آشامیدنی خود را در بشکه هایی که یا از داخل زغال شده یا با ذغال آغشته شده اند ذخیره می کردند تا آب را در سفرهای طولانی تازه نگه دارند.
در جنگ جهانی اول، ماسک های گاز از فیلترهای هوای زغال برای حذف برخی از گازهای کشنده استفاده شده علیه نیروهای نظامی استفاده می کردند، اما فقط در برابر برخی از سموم موثر بود. تولید و استفاده از کربن فعال تنها پس از جنگ جهانی دوم به طرز چشمگیری افزایش یافت و در نهایت منجر به توسعه فیلترهای هوای کربن فعال مدرن و همچنین فیلترهای آب شد.