ساختار فیلتر هپا

قطر این الیاف ، تاثیر بسزایی در میزان جذب ذرات توسط این فیلتر دارد.
فضای باز میان الیاف فیلتر هپا تا 0.3 میکرون است. این نوع ، حداقل 99.97 درصد از گرد و غبار ، گرده ، کپک ، باکتری ها و هرگونه ذرات معلق در هوا با اندازه 0.3 میکرون و بیشتر را جذب می کند.
نکته : یک میکرون چقدر بزرگ است؟
سوالی که شاید برای شما مطرح شود این است که یک میکرون چقدر بزرگ است؟ 1 میکرون (µ) دقیقا معادل  0.001  میلیمتر است. اما بهترین پاسخ به این سوال ، روش مقایسه است. در زیر ، لیست موارد رایج را می بینید:
باکتری ها: 1 تا 10 میکرون
شن بسیار ریز: 65 میکرون
موی انسان: 17 تا 181 میکرون
گرد و غبار: 100 تا 300 میکرون
تونر دستگاه کپی: 0.5 تا 15 میکرون
گرده: 10 تا 1000 میکرون
دود تنباکو: 0.01 تا 4 میکرون
ویروس ها: 0.005 تا 0.3 میکرون

مشخصات فیلتر هپا

شاید تصور کنید ساختار فیلتر هوا از نظر میکروسکوپی کوچک هستند و مانند الک (سرند) در هنگام عبور ذرات کوچک ، از عبور ذرات بزرگ تر جلوگیری می کند
همانطور که خواهید دید ، این تصور ، کمی گمراه کننده است انواع مختلف فیلتر هوا از بسته های در هم پیچیده الیاف ریز  ساخته می شوند. این الیاف با هم مسیرهای باریک پیچیده ای را برای عبور هوا ایجاد می کنند.

مسدود کردن:

برای ذرات واقعا بزرگ این فیلترها تقریبا شبیه همان الک کار می کنند و از عبور آنها جلوگیری می کنند. اما شباهت فیلتر و الک همینجا به پایان می رسد.

گیر انداختن:

برای درک آن ، یک خودرو را در نظر بگیرید ، که با سرعت در یک جاده پر پیچ و خم در حرکت است.  خودرو به راحتی به جاده وارد می شود ، اما اگر خیلی سریع حرکت کند ، در پیچ و خم ها قادر به عبور نخواهد بود. همانطور که می دانید در جایی ، متوقف خواهد شد. این همان اتفاقی است که برای ذرات کوچکی که با سرعت به فیلتر وارد می شوند  می افتد. همانطور که هوا پیچ و تاپ می خورد ، ذرات نمی توانند  ادامه دهند و در نهایت گرفتار می شوند. به دلیل اینرسی آنها ، که دقیقا مانند یک اتومبیل به میزان جرم و سرعت آن بستگی دارد ،   باعث می شود آنها نتوانند مسیر خود را حفظ کنند.

انتشار و پراکندگی:

اما در مورد کوچکترین و سبکترین ذرات چه باید کرد؟ آنهایی که به راحتی می توانند روی هوا ، در امتداد پیچ و خم ها بلغزند و جلو بروند!
جالب اینجاست ، این ذرات نیز به طور کارآمدی گرفتار می شوند. به دلیل متفاوتی ، به خاطر این که این ذرات بسیار کوچک هستند ، اینرسی بسیار کمی دارند و آنها توسط مولکول های هوای اطراف بمباران می شوند ، در هوا  می رقصند. این رفتار نسبتا غیر معمول ، “حرکت براونی” به نام اولین شخصی که آن را مشاهده کرد ، خوانده می شود. در حالی که در هوا غوطه ور هستند ، آنها با فیلتر برخورد می کنند و گرفتار می شوند.
در پایان ، این ذرات کوچک نیستند که باید به سختی فیلتر شوند؛ اما در مورد ذرات با اندازه متوسط ، ذراتی که کوچک تر از آن هستند که توسط اینرسی متوقف شوند و بزرگ تر از آن هستند که توسط حرکت براونی گرفتار شوند ، داستان متفاوت است. به همین دلیل است که تولید کنندگان ، زمانی که فیلترهای هوا را طراحی می کنند ، برای تست آن ، از بزرگ ترین و کوچکترین ذرات استفاده نمی کنند. بلکه  ذرات با اندازه متوسط را مورد آزمایش قرار می دهند. آن ذراتی که درست اندازه مناسبی برای رسیدن به طرف دیگر دارند.